* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گر پرسی ز من، درس دوستی ز که آموختی؟

خواهم گفت: تو حکیم مکتب عشقم بودی…

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

لحظه ای مکث نما؛

آرزویم اینست:

نرود دلخوشی از عمق وجودت هرگز..

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گر بدانم روز مردن از مزارم میگذری

سال و ماه و روز و شب در انتظار مردنم…

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شب

پر از خستگی،

من

پر از ابر بودم

شب

به پایان

من به باران

مگر می‌رسیدم؟

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در را باز کن خبری دارم ، قلبم را بشکاف نامه ای دارم ، نامه را باز کن ، دوستت دارم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

الهی روزگارت آفتابی / الهی شامگاهت ماهتابی / الهی در همه دوران عمرت / به قلب هرکه خواهی راه یابی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *